Kamal Oh Kamalia 2

Hari ini aku lepak di tangga Fakulti Perdagangan. Aku tahu Azlin akan lalu di situ. Hari-hari dia lalu situ. Sebab kelas accounting dia dekat dengan tangga. Kelas aku pula di tingkat atas. Walaupun kami sama fakulti, tapi kami ambil course lain-lain. Dia account, aku pula business study. Tak kisahlah fasal tu, yang penting hari-hari aku boleh tengok dia. Alahai, dah kes angau dah aku ni.

Aku bangun dan berdiri sambil bersandar pada pemegang tangga. Perhati satu-persatu teman-teman sekelas Azlin yang sudah mula keluar dan menuju ke destinasi masing-masing. Aku setia menanti. Manalah Azlin ni? Tak datang kelas ke dia? Tak sihat ke? Aku sedikit gusar. Hati aku ni mula risau. Tapi segala kerisauan aku itu terhapus bila aku ternampak kelibat Azlin bersaing dengan puan Hanisah. Aku lihat dia asyik sekali mendengar kata-kata pensyarah wanita itu sambil mengangguk kepala perlahan. Rajin Azlin ni. Selalu tak buang masa. Selalu jumpa pensyarah-pensyarah yang mengajarnya. Ada saja yang dia nak tanya pada mereka. Mesti boleh dapat dekan ni.

Bila puan Hanisah sudah beredar, aku pura-pura statikkan pandangan aku ke depan. Tengok dinding arah bertentangan tangga. Tiba-tiba jantung aku berdebar-debar. Aku dapat rasakan Azlin sedang menuju ke tangga. Kepala dan badan aku terus keras. Mata masih tak lekang tengok dinding. Cantik pulak kau ni dinding.

Bila aku dengar bunyi kasut dia keletung-keletang, aku pasti dia sedang turun tangga penuh hati-hati. Mesti pakai kasut yang bertumit tu. Seimbas saja dia sudah melintasi aku. Aku masih terkebil-kebil. Niat aku nak tegur dia, terus tak jadi bila tengok dia sudah agak menjauh. Tak akan nak kejar pula? Penyudahnya aku telan kesat air liur. Melepas lagi.


**********


Aku petik gitar. Lagu Korea, I Will Cry nyanyian Lee Sang Gon aku mainkan. Saja layan blues. Aku suka lagu ni. Mendayu-dayu. Mewakili hati aku ni yang sayu kerana masih tak berjaya pikat Azlin Nasihin. Susah betullah nak dekat dengan dia. Dari jauh aku berani, bila dekat aku panik. Haru betul. Aku tersentak bila dengar suara Iqbal terbahak-bahak.

“Kau apa kes? Macam orang gila!”

Sebenarnya aku tahu dia gelakkan aku sebab aku mainkan lagu slow motion macam tu.

“Eh, marah? Apa kes ni Mal? Jiwang karat betullah kau ni.”

Iqbal sambung gelak

“Mal, Mal. Kalau suka dia approachlah.”

“Aku tengah buatlah ni.”

“Hasilnya?”

Hasil apanya? Habuk pun tak ada. Ingat senang ke nak approach? Gigil satu badan aku ni.

“Nothing.”

“Nothing? That’s all?”

“Habis tu kau nak aku cakap apa? Dah memang tak ada hasil. Aku nak buat macam mana lagi.”

“Macam mana kau approach dia?”

“Err.. aku, aku tunggu dia hari-hari dekat tangga depan kelas dia tu. Hari-hari aku nak tegur tapi..”

“Tapi.. tak tegur kan?”

Aku jeling Iqbal. Aku senyum kelat. Iqbal geleng kepala perlahan.

“Bukan tak nak tegur Bal, aku..”

“Takut?”

“Cuba kau jangan potong cakap aku?”

“Okey-okey sorry. Sambung.”

“Bukannya aku tak nak tegur, cuma aku rasa macam seganlah. Aku ada modal air liur aja. Tak ada topik pun nak dijadikan modal.”

“Laa.. apa punya bingailah kau ni Mal. Belajar satu fakulti, dah tentulah subjek pun lebih kurangkan. Ha, buat-buatlah nak discuss pasal tu.”

“Iya ke? Macam tu ke?”

Iqbal tepuk dahi. Aku pulak yang pelik tengok dia.

“Habis tu macam mana lagi?”

“Tapi course aku dengan dia lain tau. Aku bisnes dia akaun.”

“Yelah, tak akanlah tak ada satu subjek pun sama?”

“Ada.”

“Apa dia?”

“Account, statistic, costing.”

“Ha, ada pun. Gunakanlah sebaik mungkin.”

“Tapi..”

“Tak ada tapi-tapi lagi. Pelik betul aku dengan kau ni. Nak tunggu sampai bila? Sampai orang lain kebas?”

Aku terdiam. Orang lain kebas? Betul jugak ya. Tak boleh jadi ni.

“Kau rasa ada kemungkinan ke?”

“Mal, kalau budak cun macam Azlin tu tak ada peminat, tak logik tau tak? Entah-entah dah ada balak pun.”

“Kau janganlah Bal cakap macam tu, masin mulut kau karang.. melepaslah aku. Eh, kejap. Kau kata Azlin cun? Kau kenal dia ke?”

Pelik. Aku belum tunjukkan yang mana satu gadis pujaan aku. Tapi Iqbal dah tahu? Iqbal gelak buat-buat. Tangannya rampas gitar aku.

“Budak lawa, mestilah famouskan?”

“Kau biar betul Bal?”

“Tu sebab aku cakap cepat bertindak. Kena kebas nanti kau jugak yang melopong.”

Aku telan air liur.

1 Suara Merdu Anda:

MaY_LiN said...

o-o..
sapa pesaing nya..

Post a Comment