Rajuk Sang Hati 2

Aku tunduk. Wajah cikgu Wahid, guru disiplin sekolah itu tak berani aku pandang. Macam nak telan orang saja. Jantung aku berdebar-debar.

“Qairunissa, bulan ni berapa kali awak datang lewat ke sekolah?”

“Err.. baru 4 kali cikgu.”

“Baru 4 kali? Berapa kali lagi awak nak buat?”

“Err.. tak surelah cikgu.”

Aku tersengih. Cikgu Wahid memandangku serius.

“Menjawab!”

La, kan dia yang tanya tadi, aku jawablah. Itu pun salah ke? Entah apa-apalah cikgu ni.

“Ha, kamu! Siapa nama kamu?”

“Hasnul Amin, cikgu.”

Oh, nama dia Hasnul Amin. Macam mana aku boleh lupa tanya nama dia tadi?

“Kenapa lewat?”

“Saya tak tahu sekolah ni tutup awal. Saya ingat pukul 8.30 pagi baru tutup.”

“8.30 pagi? Awak ingat ini sekolah bapak awak punya? 8.30 pagi dah nak masuk subjek ke tiga, faham? Semua sesi persekolahan kat Malaysia ni bermula seawal 7.30 pagi. Jadi, seboleh-bolehnya awak kena datang sebelum pintu pagar utama ditutup, iaitu pukul 7.30 pagi. Faham?”

“Oh, barulah saya faham.”

Aku cuba menyembunyikan senyum. Kelakar juga si Hasnul Amin ni.

“Qairunissa! Apa pula alasan awak kali ni? Jangan nak kata, awak hantar atuk awak pergi klinik, jangan nak kata kucing awak nak beranak. Itu semua bukan alasan.”

Eh, betullah! Memang dulu aku lewat sebab hantar atuk aku pergi klinik. Dia cirit-birit. Takkan aku nak biarkan atuk kesayangan aku tercirit-birit kat rumah pulak. Kucing aku si Eton tu pun memang nak beranak. Itu bukan alasan palsu. Aku tak boleh tinggalkan dia mengiau-ngiau menahan sakit . Eton dah biasa setiap kali nak beranak aku yang jadi bidan terjunnya. Apalah cikgu ni!

“Qairunissa, awak dengar tak apa yang saya tanya ni?”

“Err, dengar cikgu. Sebenarnya saya terlambat bangun, then terus tertinggal bas. Tu yang lambat tu cikgu.”

Aku buat muka sekupang. Cikgu Wahid pula sudah merah padam mukanya menahan marah. Janganlah marah cikgu, saya tak tipu pun. Saya jujur. Saya bercakap benar. Aku mengerling Hasnul Amin. Dia tersenyum nipis. Gelihati kot.

“Kamu berdua harus didenda.”

“Didenda?”

Serentak suaraku dan Hasnul Amin. Kami saling berpandangan.

“Ya, didenda. Qairunissa, lepas tamat sesi persekolahan, awak didenda cuci tandas guru wanita.”

Aku ternganga. Cuci tandas? Aku pandang Hasnul Amin. Dia mengulum senyum. Oh, kau gelakkan aku ya? Tak apa, tak apa.

“Hasnul Amin, awak..”

“Chup, chup cikgu. Saya tak bersalah cikgu, saya tak tahu. Saya budak baru. Baru hari ni start belajar kat sini. Ini surat pertukaran sekolah.”

Hasnul Amin menghulurkan sehelai kertas yang berlipat dua kepada cikgu Wahid. Guru disiplin itu tekun meneliti kertas di tangannya.

“Hmm, dari Jakarta?”

“Ya, cikgu.”

Jakarta? Oh, mamat Indon rupanya. Tapi tak macam Indon pun? Cakap pun elok aja macam orang sini?

“Baik, oleh kerana awak budak baru, dan masih tak tahu peraturan sekolah di Malaysia, saya maafkan awak. Tapi itu tak bermakna perkara ini boleh berulang kembali. Faham?”

“Faham cikgu, terima kasih.”

Eh? Mana aci macam ni. Aku sorang saja yang kena denda. Dia terlepas. Tak adil! Cikgu Wahid saja tau nak buli aku.

“Qairunissa, awak boleh pergi sekarang. Jangan lupa nanti. Saya akan suruh sorang pengawas monitor awak.”

“Tapi cikgu…”

“Tak ada tapi-tapi, awak masuk kelas sekarang. Hasnul Amin awak tunggu sini.”


0 Suara Merdu Anda:

Post a Comment